Mümin Asla Zulmedemez

Zulüm, adaletin zıddı olan bir kavramdır, haksızlık demektir. Haksızlık ve adaletsizlik yapana zâlim, haksızlığa uğrayana da mazlum denir. Zulüm, hakkı sahibine vermemek veya sahibinin elinde bulunan hakkı almaktır. Dinimiz her şeyde adaleti emretmiş, zulmü ve haksızlığı ise yasaklamış ve büyük günahlardan saymıştır. Çünkü Mümin bir kimse başkasına asla zulmedemez.

Zulüm, halkın mal ve servetine, hak ve hürriyetine,  ırzına, namusuna ve haysiyetine tecavüzde bulunmak demektir. Cenâb-ı Hakk, insanları bu gibi haksız davranışlarda bulunmaktan men etmiştir. Müslüman, bir gün Allah’ın huzurunda yaptıklarının hesabını vereceğine inanan insan demektir.

Zulme uğrayan bir kişi, kendi gücüyle zalime engel olamazsa çareyi Allah’a iltica etmekte bulur. Çünkü, Allah Teâlâ’ya yerde ve göklerde hiçbir şey gizli değildir. Hepsi O’nun bilgisindedir. Zulme uğrayanlar geç de olsa Allah’ın himaye ve yardımına mazhar olmuşlardır.

Bunun en canlı örneği Mekke’de müşriklerin amansız zulüm ve baskılarına uğrayıp, ülkelerini terk edip, uzak diyarlara göç etmek mecburiyetinde kalan Müslümanlardır. “Zulme uğradıktan sonra Allah uğrunda göç edenleri muhakkak ki biz bu dünyada güzel bir şekilde yerleştireceğiz. Ahiret ecri ise elbette daha büyük olacaktır. Keşke bilseler.” (Nahl, 41.)

Sevgili Peygamberimiz (s.a.v.) şöyle ifade buyuruyor:

“Müslüman Müslüman’ın kardeşidir. Ona zulmetmez, onu (düşmanına) teslim etmez. Kim, (mümin) kardeşinin bir ihtiyacını giderirse Allah da onun bir ihtiyacını giderir. Kim Müslüman’ı bir sıkıntıdan kurtarırsa, bu sebeple Allah da onu kıyamet günü sıkıntılarının birinden kurtarır.  Kim bir Müslüman’ı(n kusurunu) örterse, Allah da Kıyamet günü onu(n  kusurunu) örter.”

Cenâb-ı Hakk, ‘’ Dünya hayatı ancak bir oyun ve bir eğlencedir. Elbette ki ahiret yurdu Allah’a karşı gelmekten sakınanlar için daha hayırlıdır. Hâlâ akıllanmayacak mısınız?‘’(En’am, 6/32.) diye ayeti kerimede biz kullarına dünyanın gelip geçici bir mekânda olduğumuzu yaratılış gayesine uygun yaşarsak ebedi hayatımız olan ahiret yurdunda esenlik içinde olacağımızı bu dünyanın bir imtihan yeri olduğunu bizlere bildirmiştir.

Hayat imtihanını kazanmak isteyen insan, bir gün öleceğini ve yaptıklarından hesaba çekileceğini asla unutmamalıdır. Dünya hayatı geçici olup mutlaka ölümle sonlanacaktır. Ahiret hayatı ise bakidir, ölümle başlayıp ebediyen devam edecektir.

Elbette bu imtihanların sonuçlarını değerlendirilecek herkes hak ettiğinin karşılığını ya dünyada, ya ahirette ya da ikisinde de görecektir. “Sakın, Allah’ı zâlimlerin yaptıklarından habersiz sanma! O sadece onların işini bir güne erteliyor ki, o gün gözler dehşetten yuvalarından fırlamış, başlar yukarıda bir yere sabitlenmiş, zihinler bomboş kalmış olarak toplanma yerine koşarlar.” (İbrahim, 42-43.)

Mazlumların yanında olmak haktan ve haklıdan yana olmaktır. Zâlimin yanında olmak zulme ortak olmak demektir. “Haksızlık yapanlara meyletmeyin yoksa ateş size de dokunur.” (Hûd, 113.) “Kim, zâlim olduğunu bildiği halde yardım etmek üzere zâlimle birlikte yürürse İslâm’ın dışına çıkmış olur.” (Suyûtî, Câmiu’s-Sağir, 2/155.)

Mazlumun yanında yer almak fazilettir. Mazlum, yanık yürekle aziz ve müntekîm olan Allah’a yalvaracak olursa, yaptığı dua hedefini bulur. Velev ki o gayri Müslim olsun. Bu konuda Hz Peygamber (s.a.v.) şöyle buyuruyor: 

“Mazlumun bedduasını almaktan sakının. Çünkü o, bir kıvılcım sıçraması gibi semaya yükselir.”

Hiçbir Müslüman diğer bir şahsın mülküne tecavüzde bulunmamalı, dünyasını mamur etme hevesiyle ahiretinin perişan hale getirmemelidir Mevlâm kendine hakiki manada kul olmayı ve razı olduğu kullarından eylesin.

Konumuzu mazlumların sesi Akif’in beyitleriyle sonlandıralım.

“Zulmü alkışlayamam, zâlimi asla sevemem;

Gelenin keyfi için geçmişe kalkıp sövemem

Kanayan bir yara gördüm mü yanar tâ ciğerim

Onu dindirmek için kamçı yerim, çifte yerim

Adam aldırma da, geç git, diyemem aldırırım

Çiğnerim çiğnenirim hakkı tutar kaldırırım 

Zâlimin hasmıyım amma severim mazlumu

İrticâın şu sizin lehçede manası bu mu?

Gönülden Muhabbetlerimle…