Mutlu yıllar!..

Ümit Yaşar Oğuzcan… Bir şiirinde, “yaşlanmış köpek gibi atılmışlığını hissettiğin oldu mu?” diye yazmış. Tamamını hatırlamıyorum ama bu cümle o kadar çok hoşuma gitmişti ki, unutmadım. Hatta yaşamın bazı noktalarında yaşlandığımı düşündüğüm de ve üzerimde oynanan oyunları gördüğüm de bu cümleyi kendi kendime söylüyorum.

Köpek miyim? Evet. Hem de en vahşisi. İnsan mıyım? Evet. Hem de en yüreklisi. Kime göre köpek kime göre yürekli insan olduğumuz karşımızdaki kişinin tutumu ile ortaya çıkıyor. Karşımızdaki nasıl davranırsa o şekilde davranmamız gerekiyor diye düşünüyorum. Fakat sonuçta onun seviyesine inince yaptığımın yanlış olduğunu görüyorum.

Hep aynı da kalamam ya…  değişmeli miyim?. Değiştirmeli miyim?  Ya da bırakmak mı gerekir. Üstünü örtmek gibi… Mevlana’nın söylediği gibi. “Başkalarının kusurunu örtmede gece gibi ol” diyor ya hani büyük düşünür. Onun gibi mi olmalıyım. Yada olmalıyız. Olamayız, çıkar ve menfaatlerimiz çatıştığında kimsenin kusurunu örtmediğimiz gibi kusur arar dururuz.

Bütün bir yılın muhasebesini yaptığım da aslında şanslı bir yıl geçirdiğimi düşünüyorum. En azından sağlığım yerinde. Yıl içerisinde ölenler listesinin içinde ismim yok. Hastane de yatanlar listesinde de yok. Bir büyüğümün söylediği gibi… Hastane ve hapishane yoksa benden keyiflisi yok.

Zorlu bir yıl geri de kaldı. İçinde köpekliğimiz de insanlığımızda oldu. Fakat en önemlisi vicdanlı ve yürekli bir yıl oldu. Geriye dönüp baktığım da bazılarının egosu altında ezilmekten başka bir zafiyetim olmadı.

Bugün itibariyle yeni bir yıl sayfa, yeni bir kimlik, kimseyi iplemediğim, kendi bildiklerimi okuduğum bir yıl olacak. En azından eyvallahım olmayacak.

Üzdüğüm, kırdığım, küfrettiklerimden özür dilerim. Hepsi geçen yıldı. Bu yıl üzmeyeceğim, kırmayacağım ve küfretmeyeceğim… Hiçbirinizi de insan yerine koyup, insan gibi muamele yapmayacağım. Günahlarımdan sana sığınırım Allah’ım…

Sağlıklı bir yıl olması dileğimle Mutlu Yıllar