Ne ekersek onu biçeriz
05 Eylül 2024, Perşembe 00:59Bencillik, hayatımızın her alanında karşımıza çıkan, ne yazık ki her geçen gün daha da yaygınlaşan bir durum. Eskiden komşuluk ilişkileri, dostluklar, aile bağları daha sıkıydı. İnsanlar birbirine daha çok yardımcı olur, karşılık beklemeden iyilik yapardı. Şimdi ise her şey çıkar ilişkisine dayalı gibi görünüyor.
Günümüzde insanlar daha çok kendi menfaatlerini düşünür oldu. Yardım edeyim derken bile bir karşılık bekliyoruz. Mesela, komşumuzun kapısını çalarken bile aklımızda "Acaba bana ne faydası olacak?" düşüncesi geçiyor. Halbuki iyilik yapmak, başkasına faydalı olmak, insanın ruhunu besleyen bir şeydir. Ama bunu unutuyoruz. Biraz düşünelim, bencilliğin bize ne faydası var? Kendi çıkarlarımızı düşündükçe, yalnızlaşıyor ve çevremizdeki insanları kaybediyoruz. Dostluklar, komşuluklar zayıflıyor. Halbuki başkalarına yardım etmek, paylaşmak, insanı mutlu eder. Bu mutluluğu bir kenara atıp, sadece kendimizi düşünerek mi daha iyi bir hayat sürdüğümüzü sanıyoruz? Çocuklarımıza da yanlış bir örnek oluyoruz. Onlar bizi izleyerek büyüyorlar ve bizim gibi bencil olmayı öğreniyorlar. Oysa ki, çocuklara paylaşmayı, dayanışmayı, yardımlaşmayı öğretmemiz gerekmez mi? Onları bencil birer birey olarak yetiştirmek, topluma ne kazandırır?Bencillik, sadece bireysel olarak değil, toplumsal olarak da zararlıdır. Bencillik arttıkça, toplumda güvensizlik, adaletsizlik ve huzursuzluk da artar. Bizim toplum olarak en büyük değerlerimizden biri olan dayanışma ve yardımlaşma duygusunu kaybetmememiz gerekiyor. Kendi çıkarlarımızı bir kenara bırakıp, biraz da çevremizdeki insanları düşünmeliyiz. Unutmayalım ki, hayatta en değerli şeylerden biri insan ilişkileridir. Bencil olarak bu ilişkileri zedelemek yerine, onları güçlendirmeye çalışmalıyız. Çünkü ne ekersek, onu biçeriz.
Günümüzde insanlar daha çok kendi menfaatlerini düşünür oldu. Yardım edeyim derken bile bir karşılık bekliyoruz. Mesela, komşumuzun kapısını çalarken bile aklımızda "Acaba bana ne faydası olacak?" düşüncesi geçiyor. Halbuki iyilik yapmak, başkasına faydalı olmak, insanın ruhunu besleyen bir şeydir. Ama bunu unutuyoruz. Biraz düşünelim, bencilliğin bize ne faydası var? Kendi çıkarlarımızı düşündükçe, yalnızlaşıyor ve çevremizdeki insanları kaybediyoruz. Dostluklar, komşuluklar zayıflıyor. Halbuki başkalarına yardım etmek, paylaşmak, insanı mutlu eder. Bu mutluluğu bir kenara atıp, sadece kendimizi düşünerek mi daha iyi bir hayat sürdüğümüzü sanıyoruz? Çocuklarımıza da yanlış bir örnek oluyoruz. Onlar bizi izleyerek büyüyorlar ve bizim gibi bencil olmayı öğreniyorlar. Oysa ki, çocuklara paylaşmayı, dayanışmayı, yardımlaşmayı öğretmemiz gerekmez mi? Onları bencil birer birey olarak yetiştirmek, topluma ne kazandırır?Bencillik, sadece bireysel olarak değil, toplumsal olarak da zararlıdır. Bencillik arttıkça, toplumda güvensizlik, adaletsizlik ve huzursuzluk da artar. Bizim toplum olarak en büyük değerlerimizden biri olan dayanışma ve yardımlaşma duygusunu kaybetmememiz gerekiyor. Kendi çıkarlarımızı bir kenara bırakıp, biraz da çevremizdeki insanları düşünmeliyiz. Unutmayalım ki, hayatta en değerli şeylerden biri insan ilişkileridir. Bencil olarak bu ilişkileri zedelemek yerine, onları güçlendirmeye çalışmalıyız. Çünkü ne ekersek, onu biçeriz.
Yorum Yazın
E-posta hesabınız sitede yayımlanmayacaktır. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişdir.