Örnek Olmak

Örnek olmak, örnek almak birbiriyle bağlantılı kavramlardır. Örnek olacak kişi, kendisinin de örnek alacağı bir kişi olacaktır. Örnek olmak tabiri ‘’Üsve-i Hasene’nin tam karşılığı olmasa da,bunu kullanacağız.

İnsan oğlunda; beden, nefs, kalb ve ruhtan oluşan 4 letâif var ve bunlar, tevhid ve gereği ile mükelleftirler. Sorumlu ve imtihan edilmektedirler.

Kur’an-ı Kerim de  ’’ Ey iman edenler! Yapmayacağınız şeyleri niye söylersiniz’’ (1) Yapmayacağınız şeyleri söylemeniz Allah katında çok sevimsiz bir davranıştır. (büyük gazaba sebep olur.)’’(2)

buyrulmaktadır.

Kişinin yaptıklarıyla bağdaşmayan iddialarda bulunmasının Allah katında çok çirkin sayıldığı belirtilerek öz ve söz arasındaki uyumun önemine vurgu yapılmakta; olumlu, örnek olması lazım gelen insan dikkate alınmaktadır.

Önemli olan sadece İslâmî inceliklerin lâf olarak söylenilmesi değil, yaşanması, günlük hayata tatbik edilmesi değil midir? Bugün gerek ailedeki, gerek toplumdaki fertlerin iç dünyalarındaki bunalımların asıl sebebi, hep bu noktada toplanmıyor mu? Ne olur, eğri oturalım doğru konuşalım. Birbirimizi aldatmayalım. Mesele bilmek veya bilmemekte değil, sadece ama sadece, bildiklerimizin, öğrendiklerimizin hiçbirini hayata geçirmemekte... Sürekli kendi kendimizi aldatıyoruz. Efendim ben onu okudum, bunu okudum, onu biliyorum, bunu biliyorum, ben falan okuldan mezun oldum diye ukalâlık yapacağımıza, ne olur, biraz da bildiklerimizi, öğrendiklerimizi hayata geçirsek, yaşasak, uygulasak daha iyi olmaz mı? Yaşanmayan bilgi, bir hamallıktan başka nedir? O, bizi sadece bilgi hamalı bir insan yapmaktan başka neye yarar? Bir yemek yenilmedikçe, hazmedilmedikçe insana faydalı olabilir mi? Bu yaşa geldim, henüz hayatımda bir tek “Ya hayır söyle, yahut sus” Hadisini uygulayan, bütün nüansları ile yaşayanlar parmakla gösterilecek kadar az,takvaya riayet ölçüsü hakeza…. Yalan dünyada yalancılık oynayan aktör mü olacağız.Heyhââât. Ki ne heyhââât.

İnsan İslâm'ı bilince, hadis-i şerifleri uygulayınca tek, aynı îman medeniyetinin ferdi olduğu için her yerde kendisi gibi olanları görüyor, seviyor. Hemcinsi olduğundan, kendisi gibi olduğundan, zevkleri hareketleri birbirine benzediğinden seviyor insan...

O bakımdan, imanın çok büyük nimet olduğunu hiç unutmayalım!..İmanını yaşayan, örnek gösterilen örnek insan olma çabamızı artıralım.

Örnek olmak,olumlu ve müsbet olduğu zaman,kendisini örnek alarak yaşayan insanların amellerinden de kendisinede sevap yazılır.  İslâm Tarihinde bunun örnekleri çoktur.

“Ey Ademoğulları! Allah'a kulluk olsun diye yaptığınız her işte kendinize çekidüzen verin; serbestçe yiyin için fakat israf etmeyin, zira Allah israf edenleri sevmez.”(3)      

Allah, insanı en üstün varlık olarak yaratmış (4)  bütün imkân ve nimetleri de onun hizmetine sunmuştur. Bütün nimetlerin insan için var edilmesi ve onun emrine verilmesi, ne israftır ne de abartıdır. Bunun hikmeti, insanın niçin yaratıldığında aranmalıdır.

 “Sizi boş yere yarattığımızı ve bize dönmek zorunda olmadığınızı mı sanıyorsunuz?” (5)     

İnsan, iyi işleri en güzel biçimde yapmak ve hayatı doğru yaşamak için çalışmalıdır.(6)   

 Bu da düşünce, söz ve davranışta doğru olup, Kur’an'ın sunduğu dine sadakatle uymakla mümkündür. Çünkü hayatın tek ölçüsü ve güvencesi doğruluktur.

Günümüz insanının yaşantısına İslam'ın doğruluk ve değer ölçüleriyle bakılırsa, insanlar arasındaki ilişkile rin, Kur’an'ın sunduğu dine sadakatle uymadığı görülür. Bu durumda yapılması gereken en önemli iş, yaşan tımızı Kur’an'ın değer yargılarıyla yeniden test etmek; yanlış tercih ve uygulamaları, affedilmez bir günaha dönüşmeden terk etmek olmalıdır.

Bu aşamada, İslami değerlerin günümüz insanının hayatına ne ölçüde yansıyıp yansımadığını değerlendir menin faydalı olacağını düşünüyoruz. Hemen belirtelim ki burada amacımız, insanların yaşantılarını yargıla mak değil, Kur’an'ı ölçü alıp hayatı doğru yaşamak isleyenlere bir muhasebe imkanı sağlamaktır. Çünkü Yüce Allah şöyle buyurmaktadır:

“Sizi boş yere yarattığımızı ve bize dönmek zorunda olmadığınızı mı sanıyorsunuz?”(7)  

Hayatı yanlış yaşamanın en önemli sebebi, yanlış düşüncedir.

.

ÖRNEK İNSAN HZ. MUHAMMED (s.a.v)

Allah Teala şöyle buyuruyor:

 “ Allah’a ve ahiret gününe kavuşmayı umanlar için Resulullah’ta en güzel örnekler vardır.”(8)  (Üsve-i hasene) “Hiç şüphesiz sen, yüksek bir ahlak üzeresin.”(9)   

            Peygamberimiz kendi ahlakı hakkında:

            “Ben güzel ahlakı tamamlamak için gönderildim.”

            “Beni Rabbim terbiye etti ve terbiyemi en güzel yaptı.”

            O halde Hz Muhammed (.s.a.v); en güzel ve en mükemmel,  insan.  O örnek bir baba, örnek bir koca, örnek bir dost, arkadaş, komşu, akraba, yoldaş ve sırdaş. O örnek bir lider ve rehber. İnsanlık her alanda onun örnekliğine muhtaç. Zaten Rabbimiz da Onu  her alanda bize örnek olması için özel olarak yaratmıştır.

O, Saygı değer bir beyefendi idi. Kendisiyle önyargısız görüşen kişi hayranlık hissine kapılırdı. Müşrikler, Hz Muhammed’in beşeri yönünü gördüklerinden hayranlık da duymuyorlardı. Her muhatabına özel bir değer verirdi. Her sahabi, Peygamberin en yakın dostunun kendisi olduğunu sanırdı. İnsanları güler yüzle karşılar, nezaketle muamele eder, tatlı bir üslupla konuşurdu. Bu sebeple kendisine, “cevamiul kelim” denilmiştir.  O sadece belli kimselere değil herkese karşı böyle davranırdı. Evde eşlerine de dostça davranır dı. Peygamberimizin, tatlı dilli ve yumuşak huylu oluşu davetinin hızla yayılmasında da etkili olmuştur.

Örnek insanların örnek alınması dileklerimle…. Sağlıcakla kalın.                                                                                                        

Dipnotlar:

1-Saf Suresi, 61/ 2.

2-Saf Suresi,61/3.

3-A’raf,7/31.

4-Tin, 95/4.

5-Mü'minûn, 23/115.

6-Bkz. Mülk, 67/2 ; Hud,  11/112. Vb.

7- Mü'minûn, 23/115.                                                                                                                                                                                  8- Ahzab, 33/21.                                                                                                                                                                         9- Kalem, 68/4.