ÖZEL MUAYENE 

Tıp Fakültesi Hastanelerinde hastalara verilen Özel Muayene Hizmeti, Tam Gün Yasası ile öğretim üyelerine verilen yasal bir hak.

Özel Muayene hizmetinin yasal olmadığını düşünenler varsa ki olabilir, bu sebepten öğretim üyeleri yanı sıra üniversite ve hastane yönetimlerini eleştirenler yapılan işin yasal olduğunu bilmeli.

Tıp Fakültesi Hastanelerinde profesör, doçent, doktor titrine sahip öğretim üyeleri tarafından istenmesi halinde hastalara belli bir ücret karşılığında bu hizmet verilir.

Özel Muayene, doktor tercihli paralı hizmet. Alınan paranın tamamının hizmeti veren doktora kaldığı çok yaygın bir  düşünce. Olayın bu kısmı da yanlış. Özel muayene hizmeti veren bir doktorun branşına göre vezne üzerinden aldığı kayıtlı para, hastane yönetimi ile arasında belli oranlar dahilinde pay ediliyor. Yapılan ameliyat karşılığında alınan paralarda öyle.

Bilmeyenler, buna “Bıçak Parası” diyerek, haksızlık yapıyorlar.

“Bıçak Parası” başka bir olay. Yani kaydı ve belgesi olmayan para.

Bir şey daha Tıp Fakültesi Hastanelerinde Özel Muayene uygulaması öğretim üyelerinin mesai saatleri içerisinde hasta bakmayacağına anlamına gelmiyor.

Yasa öğretim üyelerinin mesai saatleri içerisinde rutin hasta muayene ve ameliyatlarını sürdüreceklerini hükme bağlıyor.

Bağlıyor ama sorun denilebilecek olay tam da burada başlıyor.

Özel Muayene hizmeti veren doktorlar servislerinde yatan diğer hastalara(parasız) rutin ve ameliyat hizmetlerini verme noktasında zaman yetersizliğinden dolayı zorlanıyor. Burası kesin. Ameliyat hizmetleri  daha çok bu sebepten dolayı ileri tarihlere atılıyor. Acil olsun ya da olmasın 1-2 ay ameliyat randevuları ötelenen hastalar söz konusu. Bu yüzden hastane değiştiren ya da hayatını kaybeden hastaların olduğu biliniyor.

Olumsuzluklarla ilgili daha başka örnekler.

Şehrimizdeki bir Tıp Fakültesi Hastanesi’nde söz konusu uygulamanın haksız  kazanca sebep olduğu ve alınan paraların iade edilmesi gerektiği Sayıştay Raporlarında yer aldı. Bunun sebebi Özel Muayene hizmetlerinin yasada belirtilen saatten sonra verilmesi gerekirken ( Saat 16.00’da), sabah saat 09.00’dan itibaren veriliyor olmasıydı.

Öte yandan Tıp Fakültesi Hastanelerinde Özel Muayene Randevu Sekreterlikleri paralı olduğu halde gerekli hizmeti vermekte zorlanıyor. Önceden şanslı olup da randevu alabilen ve doktor kapılarına isimleri  yazılan hastaların arasına, sonradan gelen hastaların isimleri vezne ödemesinden sonra, hasta ya da hasta yakını tarafından kalemle yazılmak suretiyle ekleniyor.  Tabi kalem varsa.

Doktor daha çok hastaya bakacak, yapılan yeni hasta eklemeleriyle.

Doktor kapılarında bekleyen hasta/hasta yakınları arasında itiş kakışlar oluyor.

Güç bela randevu aldınız ve içeriye girdiniz.

Küçücük bir oda da doktor yalnız.

Hastayla ilgilenen, çalışan yardımcı yok.

Muayene yataklarına bakılacak gibi de değil.

Muayene edilmeden, tahlillerin istendiği  zamanlar bile oluyor.

Tıp Fakültesi Hastaneleri’nde Özel Muayene uygulaması bahsi geçen sebeplerden dolayı farklı biçimlerde değer kaybı yaşamaya başladı.

Berbat edilmemeli: Ne ilgili yasa, ne hastalar, ne doktorlar ne de bu hizmeti veren sağlık kurumları.

Güven kaybının da önüne geçilmeli.