ÖZGÜRLÜK KUŞLARA MI MAHSUS?
07 Haziran 2024, Cuma 00:11Özgürlük ne diye sorulduğu zaman çoğumuzun aklına gelen ilk resim belki de kuşlardır. Kuşlar özgürlüğün sembolüdürler. Gökyüzünde süzülüp kanat çırparak özgürlüğün tadını çıkarmaları, insanları da cezbetmiştir her zaman. İnsanlar, kuşların özgürlüklerini, hafifliklerini ve neşelerini izleyerek, bu özellikleri kendi hayatlarına dâhil etme isteği duyarlar. Kuşlar, doğanın bir parçası olarak özgürlüklerini yaşarken, bize de özgürlüğün ve huzurun önemini hatırlatırlar. Onların kanat çırpışları, gökyüzünde huzur ve ahenkle süzülmeleri, içimizde özgürlüğe duyduğumuz özlemi anlatır. Peki, sadece kuşlar mı özgür yaratılmıştır?
Elbette hayır. En değerli varlık olan insandan, su gibi en hayati en değerli haslet olan özgürlüğü esirgememiştir Yaratan. O yüzdendir ki bize verilen akıl ile içimizde ki atan kalp vesilesiyle buluruz yolumuzu. Akıl, bize düşünme ve değerlendirme yeteneği verirken, kalp bize duygularımızı anlama ve hissetme gücü verir. Bu ikisi bir araya geldiğinde, insanın içindeki gerçek özgürlük duygusunu bulması mümkün olur. Özgürlük, sadece dışsal engellerin olmayışı değil, aynı zamanda içsel bir durumdur. Şöyle ki; insan önce düşünce özgürlüğünü yerleştirmeli kendi benliğine. Düşünebilmenin sınırsız olduğunu kendine hissettirmeli. İç âleminde ki sınırları aşamayan insanlar maalesef ki dış dünyada da tutsaklığa mahkûm olacaklardır.
Öte taraftan bir de özgürlüklerine pranga vurulanlar vardır ki onların iç âlemi okyanus kadar derindir. Fakat bunu dile getirebilme lüksleri yoktur. Lüks diyorum çünkü maalesef öyle bir dünya ki yaşadığımız dengeler altüst. Ayeti kerimede bize bildirilen vasat ümmet vasfını taşıyamıyoruz maalesef. Vasat ümmet, ifrat ve tefritlerden korunarak inancında, ahlâkında, her türlü tutum ve davranışlarında doğruluk, dürüstlük ve adalet çizgisinde kalmayı başaran dengeli, sağduyulu, ölçülü, insaflı ve uyumlu nesil, toplum anlamına gelir.
Öyle bir hayat ki, ya zenginsin ya fakir. Ya özgürsün ya tutsak. Ya çok güçlüsün ya zayıf. Bunu yapan bizleriz. Birbirimizle kıran kırana mücadeleye girişen yine adaleti dilimizden düşürmeyen bizleriz.
Biz zannediyoruz ki her şeyi kendimiz halledebiliriz. Öyle büyük bir yanılgıya düşüyoruz ki, bunu idrak ettiğimiz de belki de yalnızlığı o zaman göreceğiz. İzin verelim başkaları da konuşsun, fikrini söylesin. Anlayışla dinleyelim muhakkak daha güzel sonuçlar çıkacaktır. Allah demiyor mu ki ”Her ilim sahibinin üstünde daha iyi bir bilen vardır.” (Yusuf 76)
O yüzden başkalarını özgür bırakalım ki bizde özgür olabilelim. Düşüncelere, değerlere saygı duyabilelim ki “ufkumuz genişleyecek yer bulsun”. Burada asıl mevzu özgürlüğü akıl ve kalp ile bütünleştirip hakkıyla kullanabilmektir. Aşırılığa kaçmadan usulünce dile getirebilmektir içindeki inancı. Evlatlarımızı akıl, inanç ve ahlaki değerler üzerinde sabit bir şekilde serbest bırakalım ki; neslimiz atalarının dinini yok sayıp Allah’ı bulan İbrahimler gibi olsun. İçindeki özgürlük inancıyla aklını kuvvetlendirip putlardan yüz çeviren Peygamberimiz gibi olsun. İçlerindeki irade ile inançları kuvvetlensin. Hayallerine tutunup büyük işler başarabilsin. Korkmayın onlar bizim evlatlarımız. “Aslı aslına! Nesli nesline”
Yorum Yazın
E-posta hesabınız sitede yayımlanmayacaktır. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişdir.