ŞEHRİN RUHU MEKANLAR(1)

Zafer Meydanı ne kadar meydan?

Burası iki cadde arasında sıkışıp kalan bir meydan mı yoksa şehrin değişmeyen semtlerinden olan bir yer mi? 

Öyle ya da böyle şehrin en eski semtlerinden olan Zafer,  yüz yılı aşın zamandır Zafer. Ekonomik değerini  kaybetmiyor. Fiziki olarak da şehirde öncelik ve üstünlüğünü kimseye kaptırmıyor. Ayrıca önemli olmasının bir sebebi de farklı kültürlerin cazibe alanı olması. Yakın geçmişe kadar şehrin her bölgesinden özellikle gençlerin uğrak yeri olan alan, şimdilerde her milletten insanın uğradığı alan durumunda.. Günümüzde Zafer farklı kültür, farklı dil ve farklı renkten insanlara ev sahipliği yapıyor.  

Zafer, ne yazık ki çok büyük bölümüyle eski Zafer değil.

Nitelik ve karakter değişikliğine uğrayan alan günümüzde her yönüyle keşmekeşlik sergilemekte. Asaletini kaybetme devrine itilen Zafer, ruhunu kaybetme tehlikesiyle de karşı karşıya bulunuyor.

Hafta sonu Cumartesi’ydi.

Gönlümü verip de alamadığım şehrin  cadde ve sokaklarına çıktım yine. Çok sık olmasa da ara bir yıllardır yaparım bunu. Çocukluğundan beri eski Konya’nın meydan, cadde ve sokaklarında ayağımı basmadığım noktası kalmadı..

Büyülüğü bir şehir, bu şehir çıkarsız ve umarsız bir şekilde görmesini ve bakmasını bilenler için. Tarih ve şehirlerin kıymeti bu gözle bakıldığında anlaşılır.

Zafer’den başladık yürümeye.

Yalnız, yapayalnızdık.

Bir elimizin avuçlarında duygularımız,  diğerinde de o anlarda firar eden aklımız vardı. Duygularımızın eline düşmüştük.

Görmek isteyip de göremediğimiz fiziki alanları görmek önceliğimizdi.

Mesela; Yıllar önce ameliyat  masasında karnı açılmış vaziyette bırakılan Şükran Mahallesi Dönüşüm Projesi. Üç yıl önce ameliyatın sorumluluğunu üstlenen yeni başkan Mustafa Kavuş’un,  “Bu nasıl böyle bir dert?” demeden, olağan dışı bir cesaret örneği göstererek ameliyata başlaması ve başarı sayılması gereken bir noktaya da getirdiği o proje.

Sonra geçen hafta içinde Meram Bölgesi’nde bulunan Larende Caddesi Dönüşüm Projesinin gündeme getirildiği tarihi cadde. Bu iki alanı görmek istedik önce.

Bu arada Larende Caddesinin önemi ne?

Geçmişi yaşamayanlar için söyleyelim.

Esnaf, tüccar Larende.

Sanat, sanatkar, el emeğ, göz nuru Larende.

İş kapısı, ekmek kapısı Larende.

Kazanan, kazandıran Larende.

Evleri, iş yerlerini yapan, yuva kuran Larende.

Cumartesi günü Zafer’den  başlattığımız 11 bin küsur adımlı yürüyüşün ruhumuzu daralttığını söylemeliyim.

Zafer, o eski mağrur ve güzel Zafer olmaktan çıkmış.

Mimar Muzaffer Caddesinin, Zafer tarafındaki başlangıç noktasının önüne gelip durdum.

Derin bir hüzün kapladı içimi.

Tahir Paşa Camii’ne doğru yürürken, hüznün kılcal damarlarıma kadar ilerlediğini hissettim.

Garip ve düşündüren bir cadde olmuş,  Mimar Muzaffer Caddesi. Ne cadde eski anlamlı ve sade cadde, ne de cadde üzerinde bulunan mekanlar o eski mekanlar.

Çocukluğumuzun son demlerinde arkadaşlarla kaçamak yaparak gittiğimiz Rüya ve Park sinemalarının yerlerinde, dükkanlar açılmış. Cadde boyunca daha çok hazır ve iç giyim ürünleri satan dükkanlar.  Sonra kafeler, kafemler, dönerciler. Boş gezdikleri her hallerinden anlaşılan kalabalıklar.

Anavatan Partisinin en parlak günlerinde il teşkilatı olarak kullandığı tarihi binanın önünde de, tuhaf duygulara kapıldım.  Nice tarihi kararlara ev sahipliği yapan bina gençlerin buluştuğu ve çeşitli oyunların oynandığı eğlence mekanı olmuş.

Şehirde kuru fasulye yemeğinin eşsiz damak tadı, Kazım ustanın dükkanını görünce sevindim. Ustanın dükkanı, caddenin bir sokağında zamana meydan okuyan az sayıdaki dükkanlar birisiydi.

Gençlik yıllarımda bu şehirde gönül telime dokunan caddelerden olan Muzaffer Caddesi’ni bir uçtan, diğer ucuna yürüdüm.

Az önce Zafer’de olduğu gibi gene perişan haldeydim.

Zerre teselli bulamadım, gördüklerim karşısında.

Hazan oldu gönlüm.

Şehrin ruhu mekanlar, paramparçaydı.

Not: Değerli okuyucular yazı uzun olacak. Bu konuya Çarşamba günü devam edeceğiz .