SEVMELER YALAN OLDU

 Ah eskiler ah..!

Dönüp dolaşıp eski sevdaları düşünür oldum. Bir fotoğraflababaya evet deyip yıllarca bitmeyen sevdalara. Bağlanmalara, saygıya o ne derse odur deyişlere. Bir de samanlıklar seyran olurdu. İki gönül bir araya gelince. İki dakika uzaktan bile görmek aşkların, sevdaların en güzeliydi bence. Şu an sayabilirim isterseniz size üç beş kişi herkes aşık. Ya birilerinin cebine, ya da birilerinin beline.

   Ey Can Yücel baba; Söylemiştin ya sende sevdiğin kadar sevilirsin diye. Öyle bir dünya yok artık be ustam. Sevdiğin kadar sadece ezilirsin, yenilirsin. Kalp artık karşılıklı atmıyor be ustam. Kimi kredi kartına, kimi ise bir günlük keyfe.

     Hassas kadınlar. Kendilerini zincirledi yalnızlığa. Karşı cins değil, karşı komşudan bile kaçar oldular. Çiçeğe, kediye, köpeğe aşık oldular mesela. Çiçeğe dil döküyorsun açıyor da. İnsana döktüğün dil gün gelip seni şah damarından vuruyor.

    Hayat zor. Herkes geçim derdi dese  de. Ben seçim derdi diyorum. İnsan insanı seçemiyor. Sevgisizlikten kuruyan ruhlarınyaralarını da yine psikologlar sarıyor.

   “Ben sana ömrümü verdim.

     Ey gönül..

     Sen bir papatyayı çok mu?

     Gördün..

                         D.GÖRÜR

İşte tam da bu aslında. Bir papatya ile gönül alınırdı da. Bir papatyayı alacak kadar paraları yoktu. Yeni neslin sevdalılarının..