BM’in Siyonizm’i ırkçılık olarak kabul eden kararı onaylamasının ardından İsrail Başbakanı İzak Şamir şöyle demiştir:

“Ağaçlardan inen insanlardan meydana gelen ulusla­rın dünyanın liderliğini üstlenmeleri kabul edilebilecek bir şey değildir. İlkeller nasıl kendilerine ait fikirlere sahip olabilirler? Birleşmiş Milletler'in kararı bir kez daha bize göstermiştir ki, biz diğer uluslar gibi değiliz.”(1)

Yani başka insanları özellikle Filistinli insanları ilkel yaratıklar, maymunlar kabul ediyorlar, insan olarak gör­müyorlar.

Üstelik Siyonistlerin kendilerine rehber edindikleri bu açıklamalar, yine Muharref Tevrat'ta yer alan diğer açık­lamalarla da çelişmektedir. Muharref Tevrat'ta daha önce arz edildiği şekliyle, ırkçı, şovenist, ilâhî ve evrensel din­lere yakışmayan fikirler ve cümleler olduğu gibi, tam bunların zıddı, bunlarla tenakuz teşkil eden ilâhî emirler de vardır. Şiddetin, zulmün soykırımın kınandığına, takbih edildiğine dair açıklamalar da vardır. Ancak ırkçı bir ide­oloji olan Siyonizm bunların hepsini göz ardı ederek, iyi ve ilâhî hükümleri karartarak kin ve öfkeye dayalı bir ina­nış oluşturmuştur. Özellikle genç nesillere devamlı yapılan telkinlerle, verilen eğitim sistemi ile, beyinleri yıkayacak şekilde yapılan propagandalarla, “Tevrat’taki iyilik ve merhamet hükümleri Yahudilere mahsustur, başkaları için geçerli değildir” gibi fanatik söylemlerle İsrail halkının nerdeyse tamamına yakınını Siyonist hale getirmişlerdir.

Tevrat’taki İlâhi Emir örneklerinden, Hak dinlere mahsus iyiliği, adaleti, eşitliği, hümanizmi… emreden bölümlerden bazı örnekler:

“Hükümde haksızlık etmeyeceksiniz; fakirin hatırını sayacaksın, ve kudret­linin hatırına itibar etmeyeceksin; ve komşuna adaletle hükmedeceksin. Kavmi­nin arasında çekiştiricilik edip gezme­yeceksin; komşunun kanına karşı ayağa kalkmayacaksın; ben Rab’ım... Öç alma­yacaksın, ve kavminin oğullarına kin tutmayacaksın; ve komşunu kendin gibi seveceksin; Ben Rab’ım.”(2)

“Ey adam, iyi olanı sana bildirdi; ve hak olanı yapmak, ve merhameti sev­mek, ve Allah'la alçak gönüllü olarak yürümekten başka Rab senden ne ister?(3)

“Katletmeyeceksin. Zina etmeyecek­sin. Çalmayacaksın. Komşuna karşı yalan şahadet etmeyeceksin. Komşunun evine tamah etmeyeceksin”(4)

“Ülkenizde sizinle birlikte yaşayan bir yabancıya kötü davranmayın. Ona sizden biriymiş gibi davranacak ve onu kendiniz kadar seveceksiniz. Çünkü sizde Mısır’da yabancıydınız. Tanrınız Rab benim”(5)

Kur’an’da “Evamir-i Aşera” diye geçen ve Hz. Musa’nın bizzat Allah’dan aldığı kabul edilen 10 EMİR de de vahşice, merhametsizce hükümler yoktur. Şöyle ki;

1. Karşımda başka ilahların olmayacak.
2. Kendin için oyma put, yukarda göklerde ola­nın, ya­hut aşağıda yerde olanın, yahut yerin altında sularda olanın hiç suretini yapmayacaksın, onlara eğilmeyeceksin ve on­lara ibadet etmeyeceksin.
3. Yehova'ın Rab'in ismini boş yere ağıza almaya­cak­sın.
4. Sebt gününü takdis etmek için onu hatırında tu­tacak­sın. Altı gün işleyeceksin ve bütün işini yapa­caksın, fakat yedinci gün Allah'ın Rab'e Sebttir. Sen ve oğlun ve kızın, kölen ve cariyen ve hayvanların ve kapılarında olan garibin hiçbir iş yapmayacaksınız. Çünkü Rab gökleri, yeri ve denizi ve onlarda olan bütün şeyleri altı günde yarattı.
5. Babana ve anana hürmet edeceksin.
6. Katletmeyeceksin.
7. Zina etmeyeceksin.
8. Çalmayacaksın.
9. Komşuna karşı yalan şahadet etmeyeceksin.
10. Komşunun evine tama etmeyeceksin, komşu­nun ka­rısına yahut kölesine, yahut cariyesine, yahut öküzüne, yahut eşeğine, yahut komşunun hiçbir şe­yine tamah etme­yeceksin.(6)

Kur’an-ı Kerim’de 10 Emir’le ilgili ayetlerden bazıları şöyledir:

"Bir vakit İsrailoğullarından söz alıp: 'Allah'tan başkasına ibadet etmeyin. Anaya babaya, akrabaya, yetimlere, yoksullara güzel muamele edin, insanlara tatlı söz söyleyin, namazı hakkıyla eda edin, zekâtı ve­rin" demiştik. Sonra pek azınız hariç sözünüzden dön­dünüz. Hala da yüz çevirmektesiniz."(7)

"Hani sizden, birbirinizin kanını dökmeyin, birbi­rinizi ülkenizden çıkarmayın diye söz almıştık, siz de bunu kabul etmiştiniz. Buna siz de şahitlik edersi­niz."(8)

Dipnotlar:

1- Roge Garudi, Siyonizm Dosyası, s.193.

2- Levililer, Bab 19, 15-17.

3- Mika, Bab 6/8.

4- Çıkış, Bab 20/13-17.

5- Levililer, 19/33-34.

6- Tevrat, Çıkış (Exodus) / Bap 20'de yer almaktadırlar. Yahudilen

bütün bu emirlerin muhatabının Yahudiler olduğunu, başka

milletler için bunların geçersiz olduğunu savunurlar.

7- Bakara, 2/83.

8- Bakara, 2/84.