SİYONİZM (3)

Kur’an’da “Evamir-i Aşera” diye geçen ve Hz. Musa’nın bizzat Allah’dan aldığı kabul edilen 10 EMİR de de vahşice, merhametsizce hükümler yoktur. Şöyle ki;

1. Karşımda başka ilahların olmayacak.

2. Kendin için oyma put, yukarda göklerde ola­nın, ya­hut aşağıda yerde olanın, yahut yerin altında sularda olanın hiç suretini yapmayacaksın, onlara eğilmeyeceksin ve on­lara ibadet etmeyeceksin.

3. Yehova'ın Rab'in ismini boş yere ağıza almaya­cak­sın.

4. Sebt gününü takdis etmek için onu hatırında tu­tacak­sın. Altı gün işleyeceksin ve bütün işini yapa­caksın, fakat yedinci gün Allah'ın Rab'e Sebttir. Sen ve oğlun ve kızın, kölen ve cariyen ve hayvanların ve kapılarında olan garibin hiçbir iş yapmayacaksınız. Çünkü Rab gökleri, yeri ve denizi ve onlarda olan bütün şeyleri altı günde yarattı.

5. Babana ve anana hürmet edeceksin.

6. Katletmeyeceksin.

7. Zina etmeyeceksin.

8. Çalmayacaksın.

9. Komşuna karşı yalan şahadet etmeyeceksin.

10. Komşunun evine tama etmeyeceksin, komşu­nun ka­rısına yahut kölesine, yahut cariyesine, yahut öküzüne, yahut eşeğine, yahut komşunun hiçbir şe­yine tamah etme­yeceksin.(1)

Kur’an-ı Kerim’de 10 Emir’le ilgili ayetlerden bazıları şöyledir:

"Bir vakit İsrailoğullarından söz alıp: 'Allah'tan başkasına ibadet etmeyin. Anaya babaya, akrabaya, yetimlere, yoksullara güzel muamele edin, insanlara tatlı söz söyleyin, namazı hakkıyla eda edin, zekâtı ve­rin" demiştik. Sonra pek azınız hariç sözünüzden dön­dünüz. Hala da yüz çevirmektesiniz."(2)

"Hani sizden, birbirinizin kanını dökmeyin, birbi­rinizi ülkenizden çıkarmayın diye söz almıştık, siz de bunu kabul etmiştiniz. Buna siz de şahitlik edersi­niz."(3)

Cenâb-ı Allah yine Kur’an_ı Kerimde: Bütün insanla­rın aba ve ecdadının bir olduğuna, aynı kökten geldikle­rine, hepsinin babasının Âdem Aleyhisselam olduğuna, dolayısıyla iyi geçinmeleri gerektiğine, üstünlüğün soy, sop, cinsiyet, ırk, etnik kökenle değil, ancak takva ile yani iyi ahlak ve Allah’a iyi kullukla mümkün olduğuna dikkat çekilir.

“Ey insanlar gerçekten Biz sizi bir erkek ve bir di­şiden yarattık ve birbirinizle tanışmanız için sizi halk­lar ve kabileler (şeklinde) kıldık. Şüphesiz Allah ka­tında sizin en üstün (kerim) olanınız, (ırk, yada soyca değil) takvaca en ileride olanınızdır. Şüphesiz Allah bilendir, haber alandır.”(4)

İslâm Dini insan hayatına son derece önem vermiştir. İnan­sın-inanmasın haksız yere bir kişinin öldürülmesini bütün insan­lığın öldürülmesi gibi büyük bir vebal telâkki etmiştir. Bir kişiye de faydalı olmak, yardım etmek sure­tiyle manen dirilmesine, hak ve hakikati görüp insanca yaşamasına vesile olan kişinin de bütün insanlığı diriltmiş, bütün insanlığa faydalı olmuş gibi sevap kazanacağını Kur’an-ı Kerim haber veriyor.(5)

İlâhî ve evrensel dinin en bariz özelliklerinden birisi budur. Bütün insanlığı kucaklaması, yerel, yöresel ve kitle­sel değil, bütün evreni muhatap alması. Hükümlerinin adil ve merhametli olması…

Hıristiyanlığın temelinde de sevgi, barış ve hoşgörü vardır. Matta İncil’inde Hz. İsa'nın öğrencilerine "düş­manlarınızı sevin, size zulmedenler için dua edin" dediği yazılıdır.(6)

Luka İncili'nde ise, Hz. İsa'nın "bir yanağına tokat atana diğer yanağını çevir" de­diği bildirilir.(7)

Yeni Ahit'in hiçbir yerinde şiddeti meşrulaştıran hü­küm bulunmamaktadır, masum insanların katledilmesi yönünde bir düşünceye ise kesinlikle yer yoktur. Bu du­rumda, samimi dindar Yahudilerin ve Hıristiyanların din dışı bir ideoloji olan Siyonizm’e karşı Müslümanlarla itti­fak yapmaları önem kazanmaktadır. Ne var ki, günümüzde Hıristiyan dünyası içinde bazı kesimler, henüz bu gerçeğin tam anlamı ile farkına varabilmiş değillerdir.

Polonya doğumlu bir Yahudi olan ve 40 yıldan uzun bir süre İsrail'de yaşamış ve 2001 yılında hayatını kaybet­miş olan kimya profesörü Israel Shahak, Jewish History, Jewish Religion and the Weight of Three Thousand Years (Yahudi Tarihi, Yahudi Dini ve 3 Bin Yılın Ağırlığı) adlı kitabında Siyonizm’in tüm dünya halkları için nasıl büyük bir tehdit unsuru olduğunu şöyle dile getirmektedir:

“Bir Yahudi devleti olarak İsrail sadece kendisi ve komşuları için bir tehlike unsuru olarak kalmamakta, dün­yadaki tüm Yahudiler, Ortadoğu'da veya diğer bölgeler­deki tüm dünya ülkeleri ve milletleri için büyük bir tehlike içermektedir.”(8)

Dipnotlar:

1- Tevrat, Çıkış (Exodus) / Bap 20'de yer almaktadırlar. Yahudilen

bütün bu emirlerin muhatabının Yahudiler olduğunu, başka

      milletler için bunların geçersiz olduğunu savunurlar.

2- Bakara, 2/83.

3- Bakara, 2/84.

4- Hucurat, 49/13.

5- Mâide, 5/32.

6- Matta 5/44.

7- Luka, 6/29.

8- www.harunyahya.org/kitap/siyonizm.