ÜZERİNDE DURMAMAK GEREKİR

İnsan, bir okumayı veya anlatımı algısı ölçüsünde özümser. Bu normaldir. Ama bazı algısı zayıf, bütünden kopuk insanlara cevap vermekte, lüzumsuz ve gereksizdir. Sen anlatmaya ve anlaşılmaya çalışırsın, “anladım” derler yine de anlamazlar seni.

Ne güzel demiş şair; " Söz söylemek irfan ister, anlamak insan! Ne kadar kaldı o anlayacak insan.

Çünkü bu insanlar, anlamak için okumuyor ve dinlemiyor. Onların amacı, bütüne bakmadan yakaladıkları bir kelimede, cevap vermek ve tenkittir. Veya kendini anlattığın gibi değil, karşındakinin yorumladığı gibiydi onun zihnindeki bıraktığın, bırakacağın iz. Herkesin bir anlama kapasitesi, neyi ne için yapmayı düşündüğü bir hali vardır. Hz. Pir’in de dediği gibi “ne kadar anlatırsan anlat anlattıkların karşındakinin anladığı kadardır.” O yüzden, fazla ÜZERİNDE DURMAMAK gerekir.

Hani bir hikâye vardır ya; Profesörle seyisin hikâyesi…

Profesör Konferans vermek üzere salona girmiş.

Salon, ön sırada oturan seyis dışında boşmuş. Konuşup konuşmama konusunda tereddüde düşen Profesör sonunda seyise sormuş:

“Buradaki tek kişi sensin. Sana göre konuşmalı mı, yoksa konuşmamalı mıyım?”

Seyis cevap vermiş: “Hocam ben basit bir insanım, bu konulardan anlamam. Fakat ahıra gelseydim ve bütün atların kaçıp bir tanesinin kaldığını görseydim, yine de onu beslerdim.”

Bu sözlere hak veren Profesör konferansa başlamış. İki saatin üzerinde konuşmuş durmuş, konferanstan sonra kendini mutlu hissetmiş, dinleyicisinin de konferansın çok iyi olduğunu onaylanmasını isteyerek sormuş:

-“Konuşmayı nasıl buldun?”

Seyis cevap vermiş: “Hocam sana daha önce basit bir adam olduğumu ve bu konulardan pek anlamadığımı söylemiştim. Gene de eğer ahıra gelir biri dışında tüm atların kaçtığını görseydim, onu beslerdim, ama elimdeki tüm yemi ona verip hayvanı çatlatmazdım.”

Profesör gibi olup bazı insanlara kafa patlamamak, anlamalarını sağlamaya çalışmamak, kapasitesiz insanlar için nefes ve zaman tüketmemek, zaman tüketirseniz de “anladın mı?” diye üzerinde durmamak gerekir.

Eee haliyle herkes sadece seyis gibi değil, hemen tenkitte yaparlar, dinlemiş oldukları için ne dinlediğini bilmezler ve seni yanlış da anlayabilirler. Seyis haddini bilmiş, kapasitesinin ne olduğunu çekinmeden söylemiş, ama onlar bilmedikleri halde bilmediklerini bilmezler, yanlış anladıkları için eleştirirler, hatta söyleyecek sözleri olmayınca, konunun bile dışına çıkarlar, farklı şeylerden bahsederler.

İnsanların seni yanlış anlamalarını veya anlayıp anlamamalarını dert etme ve Hz. Pir’e kulak ver. “İnsanlar seni yanlış anladığında dert etme, duydukları senin sesin fakat aklından geçirdikleri kendi düşünceleridir”.