VAZGEÇMEYECEKLER (2)

Biz batının temsilcilerinin aslında aramızda dolaşmasının nedenlerini içimizdeki taşıdığımız buğzumuzdan dolayı anlayamadık. Onların belli amaçları ve ilkeleri vardı. Bizi tuzağa düşürmek istiyorlardı. Çok şirin gözüküyor ve insan hakları hümanizm merdiveninden üzerimize bindiriyorlardı. Bizi kendi ekonomik ve siyasi gelecekleri uğruna belli bir kıvama uygun hale getirip sonra salıvereceklerdi. Çünkü nifak tohumları atılmış, halk kendi kaderine bırakılmış, aralarında kültürel ve siyasi birlik kaybettirilmiş sonuçta batı istediğini elde etmişti.

Mesela bir fulbrihgt anlaşması vardır, amerikanya ile aramızda yapılan. Türkiye-ABD kültürel mübadele komisyonu diye.İnönü Döneminde imzalanmış ve Menderes Döneminde yürürlüğe girmiş bulunan Fulbright Anlaşması’nın Milli Eğitimdeki rolü şayet halen devam ediyorsa hangi düzeydedir? Bunun resmi temsilcilerce açıklanması gerekir.

Bugün gerçek manada mana ile taçlandırılmış sağlıklı bir eğitim politikamız yoktur. Bile isteye kimliği kaybettirilen, bu eğitim politikalarının kurbanı haline gelen ve kangrenleşmiş sorunlar ortaya çıkaran izleri ta geçmişten gelip bugünde aynı zihniyetini değiştirmeden ipotek anlayışını sürdüren ve ülkemizi kendi devletlerinin sanki bir eyalet valisi gibi görme hayalinde olan batılı ve Amerikan ya zihniyet odaklı bakış açılarının hız ve tesirine dur demek artık bu oyalayıcı ve kimlik değiştirici, kendi kültürüne düşman politik etkinliklerinden bir an evvel sıyrılmamız ve kendimize yakışır vaziyette tarihten alacağımız güçle yeni bir vizyon ve misyon kazandırmamız gerekmez mi?

Neden bizlerin kendine özgü bir kalkınma modeli olmuyor. Neden hep batılı standart yaklaşımlar en doğru olarak kabul görüyor ve bizler tarihi kültürü değerleri yokmuşçasına kendimize dayanmıyoruz. Batı kendine nasıl geldi? İspanya’daki Endülüs Emevileri sayesinde değil mi? İslami aydınlanma onlara kendi Rönesans ve reformlarını kazandırmıştı. Bunlar onun üzerine inşa ederek uyguladıkları yöntem ve modellerle bugün belli bir seviyeye geldiler. Biz ise hala onlardan alıyor, onlara bağımlı, onların montajcısı ve uygulama alanıyız.   Zaten onlar ne diyor biz üretelim siz tüketin.

Eğitim de temel hedef mademki insandır. Mademki insan medeniyete yön verendir. Medeniyeti kuran inşa edendir. Öyleyse medeniyetler kuran, inşa eden üreten, sosyal kültürel ekonomik siyasi hukuk her alanda kendimizi yeniden bulmalıyız. Bu tabi’i ki eğitimle mümkün olacaktır. İnşaatta kullanılan harç ve yapı malzemeleri çok önemlidir. Öyle bir harç ve yapı malzemesi olacak ki; deprem vs yaşanılan felaketlerde bile asla yıkılmayacak, asla yılgınlığa düşmeyecek, düşse de ayağa daha güçlü kalkacak ve yılgınlığa düşmeyecek modeller üretmemiz, geliştirmemiz lazım. Hangi ülke eğitimi uyguladığı politikalar ile kendi insanını ortak bir payda da buluşturamaz? Benim aklım almıyor. Bizim ülkemizde ilk orta lise ve üniversite kademelerinde ilerleyen her öğrencinin aldığı eğitim ve terbiye düzeni/düzeyi öyle farklılıklar addediyor ki; sanırsın bu insanlar yerli ve milli değil sanki başka bir gezegenden gelmiş, onlarla doldurulmuş ve kendi kimliğine yabancı, bambaşka bir uzaylı zannedersin. İnsan ister istemez soruyor o zaman. Bize ne oluyor diye?

Öyle ya kaybettiklerimiz neydi? Bunu nerede bulabiliriz? Bize ait olan maya neydi? Hamur neyle yoğrulmuştu? Niye istenilen mana da kendi gerçeklerine ve değerlerine dayalı bir eğitim politika yok bizde? Bu kadar hayati öneme sahip bir mesele niçin bugüne kadar günü birlik bir politika ve resmi söylemlerin hedefine terk edilmiş? Bu alanı kaybetmek maazallah ülke insanını kaybetmek demek değil midir? Nitekim ülkemizde her on yılda bir yaşanan darbe çığırtkanlıkları, anarşi ve terör, halkın kutuplaştırılması, sağcı solcu, alevi Sünni bölme gayretleri neden bu kadar palazlandı? Çünkü bizim eğitim sistemiz insanı mana ile zenginleştireniçeriklerden koparılmış, slogan ve izmlerin insafına/kucağına bırakılmıştı.